-
1 upadać
upadać (-am) < upaść> (upadnę) (hin)fallen, (hin)stürzen; umfallen; firma Bankrott gehen; gospodarka zusammenbrechen; kultura untergehen; wniosek nicht angenommen werden, abgelehnt werden; powstanie, rewolucja niedergeschlagen werden; in sich zusammenfallen;upadać na ziemię zu Boden fallen;upadać na kolana auf die Knie fallen, auf die Knie niedersinken;upadła zemdlona sie fiel ohnmächtig um;upadać na fotel auf einen Sessel niedersinken;upadać na duchu den Mut verlieren;
См. также в других словарях:
upaść — I dk Vc, upadnę, upadniesz, upadnij, upadł, upadłszy upadać ndk I, upaśćam, upaśćasz, upaśćają, upaśćaj, upaśćał 1. «zmienić nagle pozycję ze stojącej, pionowej na leżącą, poziomą; paść, przewrócić się, zwalić się» Potykała się i upadała co… … Słownik języka polskiego
